Overview

Pierwsza ksiega Digha Nikaya, Zbior Dlugich Dyskursow Buddy, zbiera 17 sutt, ktore nie pasuja do typowego formatu dyskursow, ale sa zgrupowaniami powstalymi wieki pozniej, zarzadzajacymi klasyfikacja kolejnego kanonicznego zbioru. Podczas gdy sutty ze zbiorow kanonicznych: Samyutta, Majjhima i Anguttara Nikayas, maja na celu wyjasnienie slowa, doktryny i nauczania Buddy, a takze dostarczenie pewnych danych poszlakowych, ta ksiazka natomiast jest heterogeniczna kompilacja diatryb przeciwko roznym wierzeniom, ktore scieraly sie z rodzacym sie buddyzmem. Diatryba, czyli debata , to nazwa nadana krotkiemu dyskursowi etycznemu, szczegolnie typu komponowanego przez filozofow cynickich i stoickich. Te popularne lektury moralne czesto mialy ton polemiczny skierowany przeciwko jednostkom lub grupom spolecznym. W tym przypadku nie pozostawiaja bez ataku zadnej spolecznosci, przekonan, wiary czy religii tamtych czasow. Ksiazka ta wydaje sie byc skomponowana tak, aby dac ja buddyjskim misjonarzom do wykorzystania jako podrecznik do debaty przeciwko innym religiom w celu zdobycia wyznawcow. Taki jest ton wiekszosci pierwszych trzynastu dyskursow. Nie pogardza sie ani mitomania, ani militariami, ktore indyjska opinia publiczna zawsze tak bardzo lubila. Jesli przestudiujemy ich strukture, natychmiast zobaczymy, ze sa one calkowicie obce kanonicznym, a ich tresc, ogolnie rzecz biorac, sklada sie z oszczerstwa przeciwko grupie religijnej, po ktorym nastepuje seria skrotow kanonicznych sutt wybranych bez wiekszego kryterium. DN 9. Z Potthapada jej nieznany autor wchodzi w serie dialektycznych pulapek, az dochodzi do punktu, z ktorego nie potrafi sie wydostac i rozwiazuje go komplikujac wszystko jeszcze bardziej, tak ze nic nie jest jasne. W DN 13. The Three Knowledges, bramini sa obwiniani o te same przywary i wady co mnisi buddyjscy. Reszta falszywych dyskursow nie probuje nasladowac regularnej struktury sutt ani sformulowan, ani tresci, co swiadczy o krotkiej znajomosci ze strony ich autorow reszty Nikayi. Sa one oznaczone podwojna gwiazdka (**). Wreszcie dziwne jest, ze ten zbior jest najbardziej popularny wsrod dzisiejszych wyznawcow buddyzmu. Zebrane sa rowniez trzy z czterech wielkich dyskursow: Mahapadana, Mahanidana i Mahaparinibbana. Ale plama falszu rozciaga sie takze na dwa z wielkich dyskursow: Mahapadane, czyli Wielka Kronike Buddow, ktora jest pamfletem o przesadnym baroku nadmiernym nawet jak na orientalny gust, oraz obszerna Mahaparinibbane, ktora nie jest wolna od falszu rozsianego po calym jej obszernym pismie. Wrecz przeciwnie, Mahanidana, czyli Wielki Dyskurs Przyczyn, jest wyczerpujaca kompilacja teorii Zaleznego Pochodzenia w jednym tekscie, a Mahasatipatthana, czyli Wielki Dyskurs Instrukcji Praktyki, robi to samo z roznymi praktykami. Nie wszystkie z nich, ale te, ktorymi sie zajmuje, robi to doglebnie. Juz same te dwa wystapienia sprawiaja, ze warto siegnac po te ksiazke.

Full Product Details

9798363813528

Table of Contents

Reviews

Author Information

Tab Content 6

Customer Reviews

Recent Reviews

Countries Available