Overview

ବର୍ତ୍ତମାନ କବିତାର ଅବକ୍ଷୟ ଘଟିଛି। ୧୯୬୦ ମସିହା ପରେ ଆଧୁନିକ କବିତା ନାମରେ ଉଦ୍ଭଟ କବିତା ସବୁ ଲେଖା ଯିବାରୁ କବିତା ସମାଜ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଗଲା। ଚାହିଦା ନଥିବାରୁ ପ୍ରକାଶକମାନେ କବିତା ଗ୍ରନ୍ଥ ଛାପିଲେ ନାହିଁ। ଯଦି ଛାପିଲେ କବିଠାରୁ ପ୍ରକାଶନ ଖର୍ଚ୍ଚ ନେଇ ଛାପିଲେ କବିକୁ ରୟାଲଟି ଦେବା ତ ଦୂରର କଥା। ପ୍ରକାଶକମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସରକାର ପାଠାଗାରମାନଙ୍କୁ ଦେବାକୁ କିଛି ବହି ଯଦି କ୍ରୟ କଲେ ତେବେ ପ୍ରକାଶନର କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚ ଉଠିବ ତ ଉଠିବ ନଚେତ୍ ନାହିଁ। ସେହି କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚରେ କବି ବା ଲେଖକର ଭାଗ ନାହିଁ। କବିତା କବିକୁ ରୋଜଗାର ଦେଇ ପାରୁନାହିଁ। ନିଜ ଖର୍ଚ୍ଚରେ ଦୁଇ ଚାରିଖଣ୍ଡ ବହି ଛାପିଲେ ବିଲବାଡ଼ି ଘରଦ୍ୱାର ବନ୍ଧା ବା ବିକ୍ରୀ ହୋଇ ଯାଉଛି। ମାଗଣା ବାଣ୍ଟିଲେ ମଧ୍ୟ କେହି ନେଉ ନାହାନ୍ତି। ଯେହେତୁ ପାଠକ ସାହିତ୍ୟଠାରୁ ଦୂରେଇ ଗଲେଣି ତେଣୁ ସାହିତ୍ୟ ପାଠକର ନିକଟତର ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ। ସରକାର ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟତା ମୂଳକ ଭାବେ ଏକ ହଜାର ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟର ମନପସନ୍ଦର ସାହିତ୍ୟ ବହି ଯୋଗାଇ ଦେଲେ ଗଳ୍ପ, କବିତା, ଉପନ୍ୟାସ ଆଦି ପାଞ୍ଚଲକ୍ଷ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ôଚ ଯିବ। ସେମାନେ ତାହାକୁ ନିଜେ ପଢ଼ି ପାରିବେ, ଉପହାର ଦେଇପାରିବେ ବା ଘରେ ପାରିବାରିକ ପାଠାଗାର କରି ପାରିବେ। ଫଳରେ ପ୍ରକାଶନ ଶିଳ୍ପ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ହୋଇଯିବ ଓ କବି ଲେଖକମାନେ କିଛି ରୟାଲିଟି ପାଇବେ। କେବଳ ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱ ବିଦ୍ୟାଳୟ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ, ଓଡ଼ିଆ ଅସ୍ମିତା ଭବନ କରିଦେଲେ ଭାଷା ପ୍ରୀତି ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଯିବନାହିଁ। ସେଥିପାଇଁ ମାନସିକତାରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆବଶ୍ୟକ। ସେଥିପାଇଁ ଘରେ ଘରେ ଓଡ଼ିଆ ପୋଥି ପହଞ୍ôଚଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ପଇସା ଦେଇ କିଣିଥିଲେ ଲୋକେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହେବେ। ସରକାର କିଣି ମାଗଣା ବାଣ୍ଟିଲେ ଲୋକେ ଦୋକାନରେ କେ.ଜି. ଦରରେ ବିକ୍ରୀ କରିଦେବେ। ପ୍ରତି ଅଫିସକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମା ଜାରୀ କରିବାପାଇଁ ସରକାରଙ୍କୁ ଅର୍ଥବ୍ୟୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ। କେବଳ ଯାହା ପୋଷ୍ଟାଲ୍ ଧର୍ମ୍ମ ବହନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ।

Full Product Details

9781645607137

Table of Contents

Reviews

Author Information

Tab Content 6

Countries Available